Waarom is deze doelgroep kwetsbaar vraag ik me af? Komt het door de emancipatie en alle druk die daarbij de vrouw is opgelegd, de huidige financiële situatie waarbij het kostwinnersmodel verdwijnt, komt het door 'het glazen plafond' of 'de plakkende vloeren' of doordat ze vast houden aan de traditionele taakverdeling in het gezin en op de werkvloer.
Inmiddels heb ik mij zoveel verdiept in het onderwerp, maar weet het antwoord op de vraag nog steeds niet. Ik denk dat dit te maken heeft met het feit dat de vrouw van 2012 nog steeds in een enorme identiteitscrisis zit en niet weet te kiezen tussen het gezin en carrière, tussen regelen en loslaten, tussen dynamiek en rust en tussen moeten en willen. Of moeten ze wel kiezen? En zouden ze niet – met een beetje hulp – én die leuke moeder kunnen zijn én de hardwerkende werknemer met voldoende uitdaging en verantwoordelijkheid?
Balans vinden en vasthouden dat is iets wat veel vrouwen niet zo goed lukt, helemaal niet in combinatie met een jong gezin. Want als ze ergens iets 'goed' doen hebben ze over het ander schuldgevoel en dat willen ze niet. Wat ik hoor en heb gelezen is dat veel vrouwen het moeilijk vinden om iets met volle aandacht te doen én hier de juiste motivatie voor te vinden. Ergens is er toch altijd schuldgevoel, maar is dit wel terecht?
Ik denk dat het vinden van balans wel mogelijk is. Maar hiervoor dien je wel over de juiste instrumenten te beschikken. En willen veranderen. Verwacht niet dat alles opeens perfect is, misschien is het streven naar totale perfectie juist de valkuil van de gemiddelde vrouw?
Vanuit Buro2B kan ik ondersteunen bij deze vraagstukken met workshops, training of indivuele maatwerktrajecten. Kijk op mijn website naar de mogelijkheden.
